Kon niet uitblijven

Allereerst: Voetbal = liefde en voetbal = oorlog en in liefde en oorlog mag een heleboel. Je hebt natuurlijk altijd spelers die het oorlog maken iets verder doortrekken dan de rest. Etienne Vaessen is zo'n jongen. 90 minuten lang het bloed onder de nagels van de tegenstanders en hun supporters vandaan halen, jennen, duwen, sarren, eens in de 10 wedstrijden een wereldredding verrichten en heel af en toe een vrije bal van de middellijn op doel nemen. Volslagen krankjorum, maar soms gewoon lekker om erbij te hebben en vooral: akelig om tegen je te hebben. Er komt natuurlijk altijd een moment dat het allemaal niets meer met voetbal te maken heeft en dat moment komt meestal met het laatste fluitsignaal. In het geval van het gelijkspel tegen Ajax gisteravond was juist dát het moment dat de hooligan met handschoenen van FC Groningen zin kreeg om nog een paar linkse hoeken en leverstoten uit te delen (weliswaar gedroegen de Ajacieden zich ook niet voorbeeldig, maar toch). Wat er precies voorviel tussen hem en een assisitent-trainer van Ajax zullen we voorlopig niet weten omdat, en daar heeft Vaessen geluk mee, de ongeveer 20 spelers op dat moment het zicht van de camera blokkeerden. Inmiddels is er een vooronderzoek aangekondigd door de aanklager betaald voetbal, die een schorsing kan eisen. Als het daarbij blijft, heeft Vaessen nog altijd geluk.

Rake: klappen

Arme voetbalsupporters. Waar ze zich ook begeven, er is altijd wel iets of iemand die ze provoceert, zoals bijvoorbeeld een wand van plexiglas. Gisteravond kukelde een ongetwijfeld zachtaardige Groningen-fan dwars door onderstaande, en kwam terecht op een vak waar jonge kinderen naar de wedstrijd keken. De scheidsrechter provoceerde de weerloze Groningen-aanhang door de wedstrijd daarna niet meteen te staken. In het nauw gedreven zagen zij zich daarna genoodzaakt alles wat los en vast zat op het veld of op aanhangers van Heracles te gooien. Die werden op hun beurt dus dubbel geprovoceerd: door vijandige fans die hun stadion sloopten, en door de aanstelling van Frank Paauw afgelopen mei, die nog steeds niet helemaal verwerkt is door alle betrokkenen.

Kortom: dit was vragen om problemen.

Afijn, rake tikken over en weer, wedstrijd uiteindelijk dus toch gestaakt (bij een 1-1 stand). Het is nu wachten op jammerige tweets over gemene stewards, opruiende politieagenten en draconische maatregelen. Geinige cocktail is dat toch altijd, clubliefde en slachtofferschap. Voor normalisatie, tegen je godverdomme gewoon een keertje normaal gedragen.